بررسی تأثیر بیوفیدبک EEG در کاهش علائم نارساخوانی

هدف: این مطالعه به منظور بررسی تأثیر بیوفیدبک EEG در درمان نارساخوانی انجام شده است. روش: نمونه پژوهش حاضر 31 نفر از دانش‌آموزان پسر نارساخوان مراجعه‌کننده به مرکز ویژه ناتوانیهای یادگیری در شهرستان اردبیل بودند که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. روش مطالعه آزمایشی و طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه کنترل استفاده شد. ابزارهای مورد استفاده  در این پژوهش شامل دستگاه نوروفیدبک (NFT)، مقیاس ارزیابی ADHD وندربیلت (فرم والدین)، آزمون اختلال در خواندن و مقیاس تجدید نظر شده هوش وکسلر کودکان است. یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس دوعاملی با اندازه‌گیریهای مکرر بهبودی معناداری را برای مقیاس مورد اندازه‌گیری (خطاهای خواندن) در طی جلسات آموزش نوروفیدبک و پیگیری دوماهه، نشان داد. تعامل معنادار بین زمان و گروه برای خطاهای خواندن نیز نشان‌دهنده بهبودی در گروه نوروفیدبک بود. نتیجه‌گیری: نتایج به‌دست آمده برای مقیاس مورد اندازه گیری درک مطلب، نشان‌دهنده عدم بهبودی معنادار در گروه نوروفیدبک بود. نتایج حاصل، بهبودی معناداری را برای امواج مغزی مورد اندازه گیری (دامنه فرکانس دلتا و تتا) در طی جلسات آموزش نوروفیدبک و پیگیری بعد از دو ماه، نشان داد. از طرفی معناداری تعامل بین زمان و گروه نیز برای هر دو دامنه دلتا و تتا نشان‌دهنده بهبودی معنادار در گروه آموزش  نوروفیدبک بود. نتایج این پژوهش حاکی از کارآیی نوروفیدبک و پایداری آن به‌مثابه  شیوه‌ای درمانی در درمان مشکلات توجه و اصلاح امواج مغزی دانش‌آموزان مبتلا به نارساخوانی در مقایسه با گروه پلاسیبو است.